polish gur enigma

Gurdżijew

Gurdżijew - wielka zagadka

Pierwszym myślicielem na Zachodzie, który nie tylko propagował potrzebę rozwoju świadomości człowieka, ale także udzielał praktycznych wskazówek, jak to zrobić, był George I. Gurdżijew. Jest postacią mało znaną i jeszcze mniej rozumianą ze względu na niedostępność jego filozofii i nietypowych metod nauczania. Biografia Gurdżijew urodził się w 1866 r. w Aleksandropolu w rosyjskiej Armenii z ojca Greka i matki Ormianki. Jego ojciec z powołania był poetą bardów i uwielbiał opowiadać stare lokalne mity i legendy. W 1877 roku, gdy car Aleksander II wygrał wojnę z Turkami, cała rodzina przeniosła się do Karsu (obecnie w Turcji), gdzie mieszkała w bardzo skromnych warunkach. Wyjątkowe zdolności młodego Gurdżijewa dostrzegł dziekan Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej i dzięki temu miał prywatne nauczanie u diakonów kościelnych. W 1883 przeniósł się do Tbilisi, gdzie prawdopodobnie uczęszczał do seminarium duchownego. Brak jest niezależnie potwierdzonych informacji o jego życiu od wczesnej młodości do przyjazdu do Moskwy w 1912 roku. Prawdopodobnie podróżował po całej Azji, gdzie poszukiwał ezoterycznej wiedzy o człowieku. Sugeruje się, że przez jakiś czas przebywał w Tybecie i miał bliski kontakt z Dalajlamą, ale nie istnieją żadne dokumenty potwierdzające te historie. Po przybyciu do Moskwy jako bogaty człowiek ożenił się z Polką Julią Ostrowską. W tym czasie zaczął nauczać swoich pomysłów, przyciągając wielu zwolenników. Najwybitniejszym był Piotr Uspieński, znany pisarz i publicysta, który dołączył do jego grupy w 1914 roku. Na początku rewolucji, w 1917 roku, Gurdżijew pojechał ze swoimi uczniami w rejon Gór Kaukazu, a następnie do Gruzji, gdzie założył Instytut Harmonijnego Rozwoju Człowieka. Uciekając przed Armią Czerwoną ze swoimi uczniami dotarł w 1920 r. do Konstantynopola, a następnie przeniósł się przez Niemcy do Francji, gdzie dotarł w lipcu 1922 r. Osiadł w Fontainebleau pod Paryżem, gdzie kontynuowano prace Instytutu. W 1924 wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie udało mu się zwerbować wielu nowych uczniów i uzyskać wsparcie finansowe dla swojego Instytutu. W sierpniu 1924, po poważnym wypadku samochodowym, zredukował swoje prace w Instytucie i zaczął pisać swoje najważniejsze dzieło Opowieści Belzebuba. W kolejnych latach kontynuował pracę z wybranymi studentami, a także kilkakrotnie odwiedzał Stany Zjednoczone. W 1932, po bankructwie Instytutu, przeniósł się do Paryża, gdzie mieszkał do końca życia. W tym mieście przetrwał okres wojny bez większych problemów. Po wojnie wielu nowych studentów z Anglii i Ameryki zaczęło przyjeżdżać do niego do Paryża, gdzie wzrosło zainteresowanie jego naukami. Gurdżijew zmarł 29 października 1949 r., tuż przed opublikowaniem Opowieści Belzebuba.

Aby pobrać artykuł w PDF naciśnij tutaj:

pobrać artykuł w PDF naciśnij tutaj

Aby pobrać artykuł w PDF naciśnij tutaj:

Aby pobrać artykuł w PDF naciśnij tutaj:

Fundacja Nowej Genezy Życia

W kierunku wyższej świadomości

Wstęp Dlaczego powinniśmy interesować się wyższymi stanami świadomości. Jakie to ma znaczenie dla przeciętnego człowieka. Do tej pory osiągnięcie stanu wyższej świadomości leżało jedynie w zasięgu wybitnych jednostek, które często całe życie spędziły, aby do niego dojść. W religiach wschodnich uważa się, że stan ten jest osiągalny, ale nakładem ogromnej pracy i poświęcenia. Stan najwyższej świadomości, który można porównać do świadomości boskiej, ciągle jest dla człowieka nieosiągalny, jednak czy jest to dostateczny powód, aby przestać się nim interesować? Rozważania rozpocznijmy od ustalenia skąd wywodzi się pojęcie wyższej świadomości i kto się nim zajmował. Systemy świadomości we wschodniej filozofii Pierwsze informacje o istnieniu stanów wyższej świadomości zostały przekazane przez filozoficzne tradycje religii Wschodu. Przekonanie, że istnieje wiele poziomów świadomości jest bardzo ważnym składnikiem wschodnich systemów religijnych i metafizycznych, takich jak: hinduska Vedanta, buddyjska Yogakara, Zen czy tybetańska Vajrayana. Systemy te wyróżniają na ogół pięć lub więcej stanów świadomości. We wszystkich systemach za stan najwyższy uważa się stan świadomość absolutnej często opisany jako Bramin lub Atma. Są również stany odpowiadające świadomości siebie i medytacji, kolektywnej podświadomości, intelektualnym refleksjom i woli życia. Systemy religijne Wschodu, znacznie lepiej niż systemy zachodnie tłumaczą skomplikowaną strukturę życia psychicznego i wyższych doznań człowieka. Jeżeli rozważymy takie najbardziej znane systemy jak Advaita Vedanta lub tybetański Buddyzm, to znajdziemy w nim najniższy stan świadomości nazwany anna maya kosa. Jest to zwykły stan obudzenia odpowiadający materialnej egzystencji i charakteryzowany przez psychologię zachodnią jako Ego. Drugim stanem jest prana maya kosa, czyli stan żywotności, woli życia i przetrwania, opisany na zachodzie jako stan egzystencjonalny, do którego należą również dwa następne stany. Trzeci stan to mano maya kosa, stan rozróżniania, np. dobrego i złego. Czwarty stan to vijnana maya kosa, stan racjonalnego myślenia. Piąty stan to ananda maya kosa, to znaczy stan nicości, zawieszenia we śnie bez snów lub w medytacji. Jest to stan transpersonalny. Najwyższy stan to Bramin-Atma, stan czystej rzeczywistości, lub absolutu.

English Polski

Aby pobrać artykuł w PDF naciśnij tutaj:

pobrać artykuł w PDF naciśnij tutaj

Aby pobrać artykuł w PDF naciśnij tutaj:

Aby pobrać artykuł w PDF naciśnij tutaj:

Lorem Ipsum Irure magna irure,

exercitation minim

© Ut duis incididunt ex officia

Gallery